Canım Kızım!
Zamanın ve teknolojinin azizliğiyle gecikmiş bir dokuzuncu yıl mektubu yazabiliyorum sana. Yeni yaşına girerken, ayrı olacağımızı düşündüğün bir vakitte karşında bizi görünce yaşayacağın şaşkınlığı hiç unutmayacağım.Sevdiğin yazarlarla yaptığın konuşmaların neşesini, coşkusunu ve heyecanını da… Sevdiğin şeyler olması ne güzel… Sevdiğin şeylerden birinin kitap olması ne güzel…
Bazen hayallerinle, sevdiğin şeylerle seni kendime çok benzetiyorum. İnsanın benzer hisleri kendi yaşarken güzel geliyor da, çocuğunda benzer şeyleri gördüğünde kaygılanıyormuş meğer:) İnşallah dualarımla eşlik etmeye çalıştığım hayallerin seni hep güzelliklere çıkarsın.
Bu yıl olduğu gibi benimle sohbet etmeyi hep inşallah… Sen büyüdükçe, içimde her şeyin güzel olacağına dair olan his, kaygılarımın sesini azaltıyor. Senin gibi sorgulayan, düşünen, çözümler üreten biri, elbet başı boş bir hayatı yaşamayacaktır.
İnşallah, hayat yolculuğun, az yokuşlu, az virajlı ve kazasız olsun…
Seni çok seviyorum canım yavrum… Çok…