İki çocuklu olmanın en zor yanı kıskançlık anlarında ortaya çıkıyor sanırım. Korumanız gereken minik ve duygularını anlamaya çalıştığınız abla arasında dengede durmaya çalışmak ip üzerinde yürümek gibi.Gelenlere önce ablaya yönelmelerini işaret etmek, severken bile kardeşinin canını acıtan ablaya bu durumu izah etmek, etrafa kıskançlığın aslında normal olduğunu filan anlatmaya çalışmak en yorucu kısmı. Sanki kimse kardeşini kıskanmamış, kimse çocukları arasında kıskançlığa sahip olmamış gibi… Belki de evin en büyüğü oluğumdan Gülru ‘yu çok daha fazla anlamaya çalışıyorum. Sinyallerini görmeye alışıyorum,başarabildiğim ölçüde.Bazen mümkün olmuyor tabi.Bizim dışımızda seyreden durumlar olabiliyor.Nihayetinde küçük bir bebeği sevmek,sürekli oyun ve ilgi isteyen bir ablayla ilgilenmekten daha kolay. Bazen kardeş kavgalarının bu süreçten daha kolay olduğunu düşünmüyor değilim.( Bazen dedim Allah’ım,büyük konuşmak istemem)En azından şartlar eşitlenir 🙂
Bizim evde bugünlerde böyle komik şeyler oluyor:) Kardeş Olmanın zorluğu:)
İntikamım acı olacak diyen kardeş:)
ve iyiki kardeşler dediğimiz bu sahne;
Yaşadığımız sıkıntıların çocuklarımdan değil,benim o an problemi çözemeyi?imden kaynaklandığını biliyorum artık. Ayrıca en başından beri büyüklerin yeni geleni evde misafir gibi göreceğinden ve ancak altı aydan sonra durumu idrak edeceğini öğrenmiş olmanın rahatlığını da yaşıyorum.Nihayetinde az zamanımız kaldı.:) Uzun yıllar sonra iyiki kardeşim var diyecekler ,eminim:)
***
Bir bayram günü kardeşini kıskanıyor musun diye soran teyzesine Gülru’nun verdiği
-Kıskanmak? ne demek ki? cevabı yaşadıklarımızın ne derece doğal olduğunu gösteriyor işin aslı. Yatarken telaş yapıyor insan o kadar.Bir sabrın sonu elbet selamet olacaktır ,değil mi:)
En son bana alti ayin bitmesini salik verdiginde,buna o kadar cok inanmak istemistim ki,yanimda yakinimdaolsaydin kocaman bi sarilmak isterdim sana:-) ne icin biliyor musun arkadasim,en cok ben bu surecin kolaylasicagina dair umudumu sabrimi tuketmek uzereydim ve senden baska hic kimse bi milat koymadi önume gececek,zamanla kolaylasacak derken ve en cokta bunun benzeri durumlari pekcok kez gorduklerini dusundugum kocaman insanlarin gözlerinde dehşeti görünce telaşa kapiliyordum acaba bu kadar zor geciren bizmiyiz bu sureci diye:-):-):-)cok sukur ki oyle degilmis,o mubarek alti ayin bitmesine üç hafta kala sanki hayatimiza bi sihirli degnek dokundu:-) elhamdulillah…
Simdi birsuru guzel ani biriktiriyoruz kardeslige dair,biri bebek biri cocuk iki erkek cocugunun yuvarlanirken ikisininde kahkalarini izlemek ne buyuk saadetmiş:-) rabbim nice guzel gunlere yaren etsin tum kardesleri:…
ben de bu sihirli deynek haberini aldıgımda çok mutlu oldum,bana da umut oldu nihayetinde.O zaman bir tüyo daha vereyim.Bilinçatıyla ilgilenen Fatma Taş hanımdan duyduğumdan beri uyguluyorum.Her gece Gülru uyuduktan sonra yanına gidiyorum” Seni çok seviyorum,kardeşin de seni çok seviyor,sen de kardeşini çok seviyorsun.Bir birinize çok bağlı iki kardeş olacaksınız inşallah” diyorum. MAlum ne varsa bilinçaltında var ve en işlek olduğu an uyku hali-özellikle uyuduktan kırkbeş dakika sonra…Hadi kolay gelsin:)