Dilemma

Çocuklarımın annesi olmamın bir sebbi olduğuna inandım en başından.Yani milyarlarca çocuk içinden Gülru ve Nur”un annesi olmayı nasip etmişse Rabbim kendimde ve onlarda keşfetmem gereken bir şeyler vardır muhakkak…

Günlerdir düşündüğüm şeylerde bu eksende sürüp gitmekte…Gülru liderlik özellikleri fazlaca fazla olan bir çocuk.Burçla ilgilenenler varsa  doğruluğunu teyit ederek aslan burcu olduğunu söyleyebilirim. Özellikle sosyalleştikçe bu çokdaha ortaya çkmata.Bu yıl özellikle kendi başına çok daha fazla şey yapabildiği için anne ve babalık hallerimizde tereddüt içinde kaldığımız zamanlar epeyce oluyor.

Yakan top oynarken -onlar ortada sıçan diyor- “neden ben grup lideri olmadım, ne zaman olacağım”  diye sitem ediyor mesela, ya da arkadaşları istediği bir şey oynamadığında fena bozuluyor. İp atlamayı öğrenmek için büyük bir çaba harcıyor, hırslanıyor…Sokak iyi bir eğitmen oluyor sivri yanlar için aslında. Kavga ederken de, oynarken de , bizden başka insanlarla muhatap olurken de çok şey öğreniyor buna eminim. Tabi kötü sözler, sesin her geçen gün artması , vurmak ,küsmek gibi şeylerde yanında bonus olarak gelmekte…

Sokaktayken pek müdahale etmiyorum sıkıntı anlarına…Kendisinin çözmesi gerektiğini söylüyorum ya da empati yaptırmaya özen gösteriyorum. ama yine de bu halin nasıl ip üzerinde yürümek olduğunu farkediyorum. Bir tık ötesi bencil bir duruş da olabilir zira…

Biliyorum,kendime sıkça hatırlatıyorum, her şey her gün aynı istikrar da olmayacak…0-6 yaşın önemi o kadar çok çizilirki , bu dönemi tamamlamaya çok az kalmışken büyük hatalar yapmaktan çekinme biraz benim ki…

İsterim ki bu liderlik yanını hayra dönüştüren bir anne olayım. Yok etmek yerine herkesi olduğu gibi kabul eden bir lidere dönüşsün…Kendinden farklı olanı ezmezsin, şefkatli olsun…

Bakalım neler yaşayacağız…İyiliklerimiz kötü yanlarımızı azaltsın inşallah…