Bu hafta sonu sınavlarım var. Sınav fobisi olan biri olarak, doğru düzgün çalışmadığım için stresim iki katına çıktı. Gülru’nun da okulda yıl sonu etkinlikleri ve töreni var . Heyecandan ne yapacağını şaşırmış durumda. Müthiş birgerginlik haliyle, bizi inanılmaz zorluyor. (Hiç olmazsa sebebini okuyoruz diye kendimi rahatatıyorum) Sırf bu sebeple okulda bu tarz şeyler olmasa mı diye düşünmüyor değilimzaman zaman. Daha bitmedi … Ben mutfaktayken elindeki tükenmez kalemle salondaki koltukların deri yerlerini de çizen Nur da eklenince hikayemize( baba da burda gizli özne, son konu onun hassasiyetlerinden zira) benim sistem çöktü sanırım. İnsan kendi stresini yönetemiyorken durum daha da karışık hale geliyor ne yazık ki… Şu hafta sonu hayırlısıyla geçsin , törenler bitsin biz de sukunete erelim inşallah
