Tarihe Not

Geçtiğimiz haftalarda gittiğimiz Bursa ziyaretinin dönüşünü feribotla yapalım dedik. Hem otobüse göre daha kısa sürdüğü için hem de oyun alanı olduğu için. Bu arada giderken otobüsle gittik ve ilk deneyim için gayet rahat geçti:) Bir koca valiz, Gülru’nun kırtasiye malzemeleriyle dolu bir poşet,Gülru’ nun çantası ve omuza asılı sling ‘de duran Nur’la feribota bindik. Biner binmez Gülru’ya oyun alanına gitmesini teklif ettim bu sefer mescitte oturalım teklifinde bulundu.Peki dedim topladık eşyaları girdik mescide.Orda Gülru resim yapt? biz bir hanımla sohbet ettik filan derken, minik bir bebeğiyle bir hanım daha geldi. Bir süre birbirimize tebessüm ederek baktıkktan sonra ben birden kaç aylık diye sordum.

-6 aylık dedi.

– A ne güzel biz de bugün 6. ay bitirdik dedim ben.

-Biz de dedi.

-!! Saat kaçta diye sordum bu sefer( merak işte)

-12.50 de dedi.

-Nasıl yani,gerçekten mi diye şaşırdım ben.Şaka gibi ama biz de dedim.

Yanımızdaki hanım da şaşırıp şimdi aynı hastane filan olurmuş  dedi ve yok artık diyerek gene de sohbete devam ettik

– Kolan Hastanesi,Beylikdüzü dedi ardından

Yok artık,şaka gibi bu ne tevafuk…Aklınıza gelebilecek bütün şaşkınlık nidalarını seslendirdik.Gerçekten inanılır gibi değildi. Çünkü hastanede diğer oda da aynı aynda doğum yaptığımız hanımla denizin ortasında karşılaşmıştık.Her ikimizde epeyce şaşırdık.

İsmi Betül’müş ufakığın. Yüzümüzde hayret ifadesiyle görüşelim biz en iyisi, bu ne tevafuk diyerek evlerimize döndük.

Ama gerçekten büyük bir tevafuktu bizim için… Bu da anılarımıza eklensin de unutmayalım:)