Canım kızım! Sana bu satırları uzak bir yerden yazıyorum, ilk kez. Bugün kavuşacağız ama senden uzakta da olsam, kucağımdaki ilk anın sıcaklığını hissetmeme engel değil bu uzaklık… Hayatımı eski Tuğba ve yeni Tuğba diye ayıran bir yolcululuğun başlangıcı olduğunu bilmediğim bir yolcukluktu bu… Senin içinse ömrünün en uzun dönemnin bitiş zamanı bugün…Benim içinse altı yılın bilançosunu çıkarmaya çalıştığım gün…
Ne çok şey öğrettin sen bana bu altı yıl boyunca… Sevgini ifade biçimin, kızgınlıklarını dile getirme şeklin içimdeki bir örtüyü kaldırdı her defasında… Bir çocuğun iç dünyasınındaki derinliği seninle gördüm ben…
İçinde yavaş yavaş büyüyen insan yanımızı, zaaflarımızı, derin düşünceleri ve duyguları bir de… Kendi duygularını ifade etme biçimin iyi bir sağaltıcı olur inşallah hayatının geri kalan döneminde…
İnşallah bu uzun altı yıllık serüvende güzel bir çocukluk armağan edebilmişizdir sana… Problemlerini çözerken, çocukluğuna ait bir sesi, bir kokuyu duyduğunda iyi bir zamana çağırır bilinçaltın seni…
Elbette hatalarım(ız) oldu…olacakta…Dilerim senin içindeki anneliğe ve kadınlığa gölge düşürmesin bu hatalar…
Aramızdaki bağı… Cümlelerini… Bir şey söyleyebilir miyim deyişini… Dürüstlüğünü…Gülüşünü… Liderliğini… öfkelerini…Kıskançlığını…Kısaca her yanını çok seviyorum …
seni çok seven
anne
