İnsan Kalbi…
Geçtiğimiz aylarda misafirim geleceği için markete gittim.Gülru'yu evde bıraktığım için aceleyle kasaya yaklaştım. Benden önce alışveriş yapan hanımın aldığı yumurtaların üzerine denk getirmişim meğer aldıklarımı bu acele nedeniyle.Kadın oldukça sert bir tonla uyardı beni,özür dilememe rağmen söylenmeye devam etti…Yanındaysa 10-12 yaşlarında bir kız çocuğu vardı.
Marketten çıkınca düşündüm de bir yumurtanın kırılmasını başkasının kalbinin kırılmasına tercih eden bir anne çocuğuna merhameti ve saygıyı nasıl anlatabilir?
Aynı şey evimize misafir gelenlere davranışlarımız için ya da misafir olduklarımızın davranışları için de geçerli değil midir?Eşya ve insan önceliğini belirleyememiş olanlar için yani…Ben çocuğum olmadan öncede şimdide evime gelenlerin rahat edeceği bir ortamı sunmaya özen gösteriyorum.Allah'a şükür görüştüğüm herkes benim gibi düşünüyor da sosyal hayatımda kısıtlamalara gitmek zorunda kalmıyorum.
Ama bazen öyle hikayeler dinliyor ve okuyorum ki hem üzülüyor hem de kızıyorum.Dilerim kimse geçtiği süreçleri unutmaz ve İnşallah herkes başkasının hayatını kolaylaştırmak için elinden geleni yapar.Bir eşyanın kırılmasını bir çocuğun kalbinin kırılmasına tercih edenlerden uzak durun lütfen…
