Gülrucuk artık onyedi ayı geride bıraktı.Başlarda baba diye seslendiği babasına artık "abba" diyor,bana da "aye".Kitaplara bayılıyor.Bol seçenekli bir kütüphane oluşturmaya çalışsam da ona, zamanla sevdiklerini belirlemeye başladı.Sema Maraşlı'nın Bana Bir Masal Anlat kitabı şimdiden eskidi bile.İçindeki resimler o kadar hoşuna gidiyor ki…Ordan öğrendi pek çok hayvanı neredeyse.Kitabı açıp "ayı"diyor,eşek ne der kızım soruma "aa"diyor,kitaptaki bebeği büyük bir coşkuyla açıp gösteriyor.Bir de kitapları açıp "blı blı" diye okuması yok mu çok mutlu ediyor beni:)
Öğrenmeye açık dönemleri yaşadığını aslında hiç bir şeyi unutmayarak gösteriyor.Hiç göstermediğim bir şeyi bile taklit yoluyla cevaplayarak beni şaşırtıyor.Banyo nasıl yapıyorsun ya da nasıl ağlıyorsun sen kızım sorularıma beni şaşırtan cevaplar verdi.Ben de sıkça sorup keyifle pekiştiriyorum:)
Bu arada en çok mantı seviyor benim minik kızım.Saçları günden güne uzuyor.Sürekli bizi yerimizden kaldırıp bir şey istiyor.Suyu kendi içmek istiyor ve bunda son derece kararlı.
İnsanlarla kurduğu diyologlarda başta utangaç ve mahcup(ben çok seviyorum bu halini.Hiç kaybetmesin inş.) Sonra bazen kitapla bazen oyun yoluyla kuruveriyor karşıdakiyle bağı.Hele gezdirilirse inanılmaz mutlu oluyor.(tamam bana çekmiş.:)ama kim sevmez ki gezmeyi:)Dediği olmadığında ağlama ve ayaklarını yere vura yöntemini deniyor.(Pedegog Adem Güneş böyle durumlarda ağlamasını bastırmak yerine ağlayarak dediğini yaptıramayacını görmesini sağlayın diyor.)Ben de farkında olmadan aynı yöntemi uyguluyormuşum. Ağlamasına fırsat veriyor ama dediğini yapmıyorum.Ama biraz sakinleşince dikkatini dağıtma yöntemini seçiyorum.(Tabi isteğinin onun için olumsuz sonuçlar doğuracağı zamanlarda.Her şeye hayır diyen annelerden olmamaya çalışıyorum.)"Çocukla mücadele edince onları inatçı yapıyoruz bana kalırsa.Ayrıca onları bu yolla pasifize etmemiz ilerde ses çıkarması gereken durumlarda sessiz kalmasına neden oluyormuş ki bu olayın daha vahim kısmı bana kalırsa.
(Bu arada bu parantezi açmazsam olmaz.Son zamanlarda çocuk terbiyesine dair okuduğum en iyi cümleler Pedegog Adem Güneş'e ait.Hep söz ettiğim batı ve bize uyarlanan yanları kaygım onun kitaplarında son buldu.Tüm kitaplarını okudum.Annelik Sanatı,Çocuk Terbiyesinde Doğru Bilinen Yanlışlar,Çocuklarda Mahremiyet Eğitimi, Tatil Rehberi.Özellikle Annelik Sanatı etrafımdaki pek çok anneye büyük bir mutlulukla hediye ettiğim bir kitap oldu.Ayrıca Burç fm 'de ve Moral Fm de Çocuk Deyip Geçme programlarını da arşivden dinleminizi tavsiye ediyorum.)
Ben yazımı sonlandırmalıyım.Zira Gülru küçücük parmağıyla beni dürtüp kucağıma gelmek istiyor.Hatta başardı ve artık tek elle yazıyorum.:)
Bir sonraki macerada buluşmak üzere…
