Safahata niyet Sefalete kısmet
Ben küçükken babam ve annem o zaman bulundukları ilçeye gelen tiyatroya gitmişler.Gittikleri tiyatro oyununun bir bölümünde oyuncu salatalık yiyormuş.Bense salatalığa göz dikmiş ve işaret ederek,ses çıkararak salatalığı istemişim.Oyun arasında babamın yanına gelen bir görevli benim oyuncunun dikkatini dağıttımı söylemiş. Babam mecburen oyunun ikinci kısmında dışarda beni oyalamış.
Bu akşam rolleri değiştirdik kızımla.Babasına bırakma planım son anda ertelenince nasıl olsa uykusu var diye Gülru ile Ahmet Yenilmez'in Mehmet Akif Ersoy'un hayatından kesitler sunduğu oyununu izlemeye gittik.Tabi Gülru dar alanların çocuğu olmadığından kapalı bir mekanda onu tutmak mümkün olmadı ne yazıkki.Yolda uyuyan çocuk uyandı ve yalnızca merdivenlerden inmek isteyen,durdurmaya çalıştığımda bağıran bir çocuğa dönüştü. Bu sebeple tüm oyun boyunca dışarda beklemek zorunda kaldım.Ahmet Bey dilerim kızmamıştır bize.Muhtemelen seyredenler küçük bir çocuğu götürdüğüm için kızmışlardır içlerinden.İtiraf ediyorum ben de çok kızdım kendime ama annelik böyle bir şey tecrübeyle öğreniyoruz pek çok şeyi. Babamın bana anlattığı gibi ben de Gülru'ya anlatacağım inş.bu tecrübeyi…
Bu arada oyuna birlikte gittiğimiz arkadaşlarım çok beğendiler oyunu.Ben başka bir oyuna gitmek için planlar yapacağım artık.www.yenilmezsanatmerkezi.com.tr'den oyunun gösterimde yerleri görebilirsiniz…
