burnun nerde?
Burnunu bir kaç aydır göstertemediğim kızım bir kaç gündür hem saçını hem burnunu hem ağzını hem de ayağını gösterir oldu.Üstelik tel sarar kızım tel sarar cümlem onda bir kaç ay önce bir etki oluşturmazken şimdi iki küçük el hemen harekete geçiyor.Babası da gelsin deyince açtığı avucuna diğer elini yumarak dokunduruyor.Hatta baş başı bile yapıyor.Yani önceki aylardan biriken ne varsa bu ayla da birleştirilip yapılmaya başlandı kızım tarafından.Ben bu hafıza haline gülsemde pekiştirmekten de geri durmuyorum bu sevimli halleri.
Bu arada dağıtmak konusundaki üstün yeteneğinden söz etmeden duramayacağım.Gözümden bile sakındığım kitaplarım arkamı döndüğüm gibi yerlerde,mutfaktaki tüm tencere,tava,plastik kaplar,çatal kaşık ortalıkta….Çamaşır sepetinin ve gazeteliğin içi boşaltılıyor,hop Gülru içinde…
Kızan ve seven yanımla aslında büyümenin ne olduğunu farkediyorum da…Bebeklikten çıkıp çocuk olmaya başladığı,hayatı keşfetmek istediği,ne yaparsak taklit ettiği,büyüdüğü,koşturup düştüğü her an anneliğin ne kadar zor ve uzun bir süreç olduğunu anlıyorum.Bu sevgi olmasa bu sorumlulukla nasıl korkmadan yol alırki insan:)
