Kucak Kucak
Bu çocuklar konuşmasalar da herşeyi nasıl anlıyorlar:)Onlara olan ilginizin,kızgınlığınızın,ayrılığın,oyunun aklınıza gelecek ne varsa onların dünyalarında bir karşılığı var.Gülru itiraz etmek isteyince ıııh sesi çıkarıyor,istediği bir şey için minicik ellerini açıp kapatıp veeer diyor,kızım sarıl anneye deyince kafasını yatırıveriyor omzuma ve en güzeli annem de kızım dediğim her an nerde olursa olsun koştura koştura kucağıma geliyor.Nasıl masum,nasıl kıymetli…
Kısa süreli ayrılıkların belki en güzel tarafı zamanın kıymetini çok daha iyi bilmek sanırım.Herşey daha organize gelişiyor hayatımızda.Artık ayrılığımızında,kavuşmamızın da bir zamanı var.Biz bu zaman dışında birbirinden ayrılmayan anne kız olmaya devam ediyoruz.Temizlik yapma niyetlerim Gülruyla birlikte evi nasıl dağıtabiliriz şekline dönüşüyor.Ancak babasıyla gezmeye gittiğinde bir süre düzenli bir evde yaşayabiliyoruz.Sonra el birliğiyle ana kız dağıtıyoruz evi en baştan.
Eşyaların tüm isimlerini biliyor nerdeyse…Getirir misin dediğimiz herşeyi bir çırpıda bulup getiriyor.Biz de anne baba olarak hayretle seyrediyoruz bu durumu.Aslında benim çocugum çok zeki ama çalışmıyor diyen anne ve babaları şimdi daha iyi anlıyorum.İnsan bir çocuk ne yaparsa yapsın bunu çok zekice buluyor,her cevabı bu yüzden anlatmak istiyor herkese…Eğer bir çocuk sahibi değilseniz siz de anlayın bu cümledeki anneliği,iyi niyeti…
Kızım nerdeyse 14 ayı geride bırakırken bize de özel anılar bırakıyor…Dilerim kıymetini biliriz.
