Gülru bugün ilk orucunu tuttu. Onun beklediğinden zor, benim beklediğimden ise kolay geçti. Ben dayanamıyorum diye çokça geleceğini düşündüm ama hiç de öyle olmadı. Çok şükür ezan vaktini büyük bir coşkuyla bekleyerek dayandı.
Sanırım onun oruç tutmasından daha çok, anne ve baba olarak buna şahitlik etmek bizi mutlu eden. Bu iradeyi gösteriyor olması , tüm hazlarını öteleyebiliyor olması idi mutluluk sebebim.
Dilerim yıllar geçtikçe daha büyük bri dirakla yapar ibadetlerini. Bize de onun bu süreçlerine şahit olmak düşer.
