Bugün uzun yıllardır görmek istediğim Selimiye camiine gitmek nasip oldu. Bahçesini , ferahlığını, ihtişamını çok sevdim. İkindi namazını da orda kıldık çok şükür. Bu arada Gülru Nur ile birlikteydi namaz süresince. Yanına kraker ve tespihleri de vererek emanet ettim ona. Tabi bir yandan Nur’ un ağlamaması ve bana gelmek istememesi içinde dua ettim içimden. Ama öyle güzel ablalık yaptı ki Gülru Nur’a anlatamam… İçim büyük bir sevinçle doldu yeniden. Zaman geçtikçe iyi ki kardeşlik var diye düşünüyorum. Gülru’ ya ablalık ne kadar da yakıştı. Nur anne diye seslendiğinde “gel ablamla tesbihlerle oynayalım” derken öyle içten “ablam” deyişi vardı ki benim için tarifsiz bir şükür sebebi…Rabbim bir ömür daim etsin bu kardeşliği …
Bugün
08
Haz